Nicea od lat inwestuje w rozwój transportu publicznego, stawiając na ekologiczne, wydajne i nowoczesne rozwiązania. Sieć tramwajowa stała się fundamentem miejskiej mobilności i symbolem zielonej transformacji jednego z najważniejszych miast Lazurowego Wybrzeża.
Historyczna, nicejska sieć tramwajowa działała od końca XIX wieku aż do lat 50. XX wieku, kiedy została zlikwidowana, albowiem duże znaczenie w transporcie miejskim zaczęły zyskiwać autobusy i prywatne samochody. Decyzję o przywróceniu tramwajów podjęto w latach 90., w odpowiedzi na – co nie może zaskakiwać – narastające problemy zanieczyszczeniem powietrza i wysokim natężeniem ruchu ulicznego, co uniemożliwiło sprawne poruszanie się pieszym po nadmorskiej aglomeracji.
Obsługę pasażerów zapewniają tramwaje od Alstom – Citadis, które znane są z cichej pracy, dużej pojemności i eleganckiej stylistyki dopasowanej do architektury miasta. Większość linii wyposażono w odcinki bez sieci trakcyjnej – tramwaje korzystają tam z baterii, które ładują się na przystankach i pod siecią na pozostałych segmentach trasy. Dzięki temu najbardziej reprezentacyjne obszary Nicei – m.in. avenue Jean Médecin czy plac Masséna – pozostały wolne od przewodów trakcyjnych, zachowując swoją estetykę.
Pierwsza linia nowoczesnego tramwaju (T1) ruszyła w 2007 roku, natychmiast stając się jednym z najpopularniejszych środków transportu w Nicei. Dziś sieć tramwajowa w tym francuskim mieście obejmuje trzy główne linie:
- Linia T1 przebiega łukiem z północy na północny wschód miasta, przez centralne dzielnice. Jej charakterystyczną cechą jest odcinek w pełni zintegrowany z przestrzenią miejską – tramwaje poruszają się tam w strefie pieszej, bez sieci trakcyjnej, dzięki zastosowaniu zasilania z akumulatorów. Pierwsza linia tramwajowa obsługuje kluczowe obszary handlowe, administracyjne i mieszkaniowe, będąc kręgosłupem komunikacji wewnątrzmiejskiej.
- Linia T2 łączy port lotniczy Nicea–Lazurowe Wybrzeże z centrum miasta oraz wschodnią częścią metropolii, biegnąc w tunelu przez śródmieście, co pozwala ominąć zatłoczone ulice i znacznie skrócić czas przejazdu. To jedno z najbardziej efektywnych rozwiązań na południu Francji, znacznie ograniczające ruch samochodowy na trasie do nicejskiego lotniska – zwłaszcza w sezonie letnim, kiedy popyt na podróże lotnicze do tego regionu Śródziemnomorza gwałtownie wzrasta (do Nicei można dolecieć regularnie z Krakowa i Warszawy, a wkrótce także z Gdańska).
- Linia T3 została uruchomiona, aby obsłużyć dynamicznie rozwijające się tereny na północnym zachodzie Nicei. Łączy strefy mieszkaniowe, edukacyjne i biznesowe z pozostałymi dwoma linami tramwajowymi, umożliwiając łatwe przesiadki i rozładowując ruch w korytarzu lotniskowym.
Nicea planuje dalszy rozwój systemu tramwajowego, m.in. rozbudowę linii w kierunku zachodnich gmin metropolitalnych oraz poprawę przepustowości istniejących tras. Rozważane są również rozwiązania hybrydowe i rozszerzenie odcinków bez sieci trakcyjnej. Francuskie miasto traktuje tramwaj jako fundament przyszłościowego systemu transportowego – niskoemisyjnego, dostępnego i przyjaznego dla mieszkańców i turystów. Jeden przejazd – niezależnie od długości podróży – kosztuje 1,70 euro. Choć na nieobeznanych turystów czeka pułapka – w automatach biletowych na lotnisku sprzedawane są bilety na tramwaj z lotniska i na lotnisko, które kosztują 10 euro, mimo że przejazd przez stacje w dwie porcie lotniczym jest bezpłatny. Bilety podlegają kasowaniu od stacji Grand Arénas.